Zilver op Goud

Deze vrij grote zwaan is gemaakt van zilver op goud en bezet met briljant- en roosgeslepen diamanten. De veren in de vleugels zijn in lagen opgebouwd, waardoor de zwaan een driedimensionaal effect krijgt. De snavel en de zwemvliezen zijn realistisch gevormd in roségoud. Het oog is bezet met een robijn. Halverwege de negentiende eeuw waren geelgouden juwelen met gekleurde stenen of emaille in de mode, maar nadat de eerste diamant in 1867 in Zuid-Afrika werd gevonden, ontstond er grote interesse in deze edelsteen. Voordat ze in Zuid-Afrika op grote schaal werden gedolven, waren diamanten zo zeldzaam en duur dat alleen de allerrijksten zich deze konden veroorloven. Door de groeiende welvaart in westerse landen werd de edelsteen voor steeds meer mensen bereikbaar.
Goudsmeden in die tijd vonden dat diamanten het mooist tot hun recht kwamen in een zilveren zetting. Door het koelere zilver schitterden ze briljanter en toonden ze witter dan in goud. Als zilver echter direct op de huid of kleding werd gedragen, kon het door oxidatie dof worden en zwarte vlekken achterlaten. Juweliers losten dit op door de achterkant van de broche van goud te maken, zoals bij deze broche te zien is. Pas rond de eeuwwisseling werd platina gebruikt in sieraden. Dit metaal was veel harder en kon daardoor dunner worden uitgewerkt en het had het voordeel dat het niet verkleurde. Omdat de goudsmeden gewend waren om juwelen met twee kleurlagen te maken, werd dit nog steeds gedaan - maar dan met platina en goud, ook al was dat niet meer nodig. Dit is zelfs in sommige latere juwelen nog terug te vinden.

Een Leven Lang

Zwanen behoren tot de weinige dieren die monogaam zijn. Ze kiezen een partner voor het leven.. De vogel staat daarom vooral symbool voor liefde en trouw en is een geliefd onderwerp in de kunst. De zwaan komt voor in mythen en verhalen over de hele wereld. De beroemdste is de Griekse mythe van Leda en de zwaan, waarin de god Zeus de vorm van een zwaan aanneemt om zijn grote liefde Leda te verleiden.

Swan Upping

In Engeland werd de zwaan al in de Middeleeuwen beschouwd als een koninklijke vogel. Hoewel hij ook werd gezien als een symbool van hypocrisie - het vlees van de zwaan is zwart, maar dit wordt verborgen door zijn witte verenkleed - maakten de lange, gebogen nek en het witte verenkleed hem tot een symbool van adellijke zuiverheid. Alle zwanen op open en gemeenschappelijke wateren waren eigendom van de kroon en alleen de vorst kon het voorrecht om zwanen te houden toekennen. Het gewone volk mocht er geen houden en zelfs aristocraten moesten toestemming vragen om ze te bezitten en op te eten. De zwanen moesten worden gemerkt en van pinnen worden voorzien om te helpen bij eventuele eigendomsgeschillen, een taak waarop werd toegezien door de Swan Master en zijn regionale afgevaardigden. Dit werd tot in de 19e eeuw vastgelegd in een register van eigenaren. De jaarlijkse markering van nieuwe zwanen stond bekend als Swan Upping. Hoewel het inmiddels een beschermde diersoort is, staan de zwanen in Engeland tegenwoordig nog steeds onder bescherming van de koning.

Delicatesse

Zwanen waren een delicatesse, en werden gezien als een ultieme luxe, voorbehouden aan koningshuizen en de puissant rijken. Ze werden gekookt in pasteien, die spectaculair werden opgediend met een gevulde zwaan bovenop, het geen ook te zien is op schilderijen uit die tijd. In de achttiende eeuw raakte het eten van zwanen uit de gratie, maar in het Victoriaanse tijdperk waren ze nog vaak als motief op de bankettafel te zien. Taarten, aspic, ijs, nougat, boter en talloze andere lekkernijen verschenen in de vorm van elegante zwanen.

Gemerkt met Franse importmerken voor goud en zilver, een uil en een zwaan.