Dit miniatuur kanon staat op een onderstel met twee open wielen met spaken. De loop van het kanon is versierd met een acanthusbladmotief rond de geprofileerde banden aan de uiteinden van de loop. Aan de achterkant van het onderstel bevindt zich een ring om het kanon vast te zetten. Op de zijkant gemerkt met het meesterteken van Cornelis Coutrier.
Een miniatuur Kanon
Kanonnen
De burgerwacht beschikte over kanonnen voor de verdediging van de stad. Deze werden ook in vredestijd afgevuurd, waarbij de kanonsalvo's de feestelijkheden tijdens bijzondere gebeurtenissen luister bijzetten. Rond 1600 mocht een kanon niet vaker dan twee of drie keer per tien minuten worden afgevuurd. Het gevaar bestond dat het kanon ontplofte als te vroeg werd geschoten, omdat de loop nog zeer heet was na het vorige schot.
Om een batterij kanonnen operationeel te houden was een hele groep mensen nodig. De kern van de groep bestond uit de kanonbemanning. Deze kanonniers moesten in het open veld beschermd worden tegen aanvallen van vijandige cavalerie- en infanterietroepen. Dit was de taak van de snoekschutters, die lansen van 5,5 meter lang droegen. Elk kanon stond op een onderstel of kanonskelet, dat grote wielen had om het gemakkelijker te kunnen verplaatsen. Dit type kanon had twee wielen en een zogenaamde sleepspade aan de achterkant om de terugslag tijdens het vuren te minimaliseren.