Zilveren puntschotels zoals deze waren bedoeld om mee te pronken. Dit miniatuur exemplaar is gemaakt door Boele Rijnhout in Amsterdam rond 1680 en is gegraveerd met bloemmotieven.
Gedurende de renaissance werd veel onversierd gebruiksgoed rijkelijk voorzien van klassieke motieven. Het verloor zijn gebruiksfunctie en ging dienen als pronkstuk, waarmee de eigenaar zijn welvaart ten toon kon spreiden. Edele metalen waren bij uitstek geschikt om voorwerpen van te maken die als pronkstuk moesten dienen. Van zilveren voorwerpen was direct duidelijk dat ze kostbaar waren, ze werden immers van het zelfde materiaal vervaardigd als zilveren munten. De eigenaar kon laten zien dat hij kredietwaardig was en geld overhad om sierlijke gebruiksvoorwerpen te laten maken. De representatieve functie van zilver bleef in de 17e en 18e eeuw als zodanig.
Een Miniatuur Puntschotel
Niet alleen het drinkgerei maar ook kostbare rijk bewerkte zilveren (en gouden) kannen, schalen en schotels werden op een commode of aan de wand voor het bezoek tentoongesteld. Bijvoorbeeld tazza’s, de ondiepe drinkschalen op een stam met een gedecoreerde voet; gladde hoge zilveren bekers al dan niet met in verschillende motieven gegraveerde wanden ; zoutvaten en lampet-stellen. Zilveren puntschotels gegraveerd met bloemmotieven of allegorische voorstellingen, soms met familiewapens erbij, waren ook bedoeld om mee te pronken, een enkele maal werden er vruchten op gepresenteerd.